برای کلاس سوم ریاضی؛ شادترین مصدومان

سوم ریاضی بخوانند

در اینکه شادترین کلاس دبیرستان احمدی روشن هستند همه اتفاق نظر داریم و شکی در آن نیست. آنقدر شاد که معمولا به محض اینکه زنگ تفریح زده میشود با سرعت، شیرجه زنان، گروهی و با قهقهه از راه پله های طبقه دوم، مسیر زمین هندبال را در پیش میگیرند. حرکت گروهی در حیاط مدرسه از ویژگی های بارز برای شناسایی آنهاست. آنها بیخود و بی جهت میخندند، خدا آن روز را نیاورد که سوژه ی خنده هم داشته باشند. چند وقتی است حسابی به رشته ی هندبال علاقمند شده اند. حریف کدام کلاس باشد، چندان برایشان فرقی ندارد، آنها فقط میخواهند بخندد. توپ هندبال که باد نداشته باشد توپ بسکتبال ابزار مناسب تری است برای خالی کردن انرژی آنها و خنده ی حبس شده در سینه شان است. تمام قوانین هندبال اعم از رانینگ و دبل و سه گام تنها زمانی برایشان معنی دارد که مالکیت توپ در اختیار آنها نباشد. انگار قوانین فقط برای حریفشان معنی دارد. اگر از بخت بدشان حریف، همه ی قوانین را رعایت کند با زور و خشونت تمام توپ را از دستانش میقاپند. اما چند وقتی میشود که این کلاس شاد و خوشحال اسیر بدبیاری های مداوم شده. تا جایی که این شادی گاها کار دست آنها داده و حتی چالش های جدی برای من و برای مدرسه ایجاد کرده. آسیب های شدید ورزشی در زنگ ورزش، حسابی ما را نگران این کلاس کرده تا جایی که این شادی و خندیدنهای مداوم، احتیاط و ایمنی زنگ ورزش آنها را در معرض خطر قرار داده. آخرین مصدوم آنها را که با ماشین به منزل انتقال دادم به محض ورود به مدرسه یکی دیگرشان مصدوم و دراز کش بر روی نیمکت حسابی ترس به جانم انداخته بود. به شوخی میگفتند دور بزن و نفر بعدی را به درمانگاه انتقال بده.

باری دانش آموزان پر انرژی سوم ریاضی! امید است با خواندن این متن که ابتدای آن جهت شوخی و انتهای آن جهت هشدار برای رعایت ایمنی زنگ ورزش بود، شادی و انرژیتان را در مسیر صحیح هدایت کنید تا خدای ناکرده این شادی باعث آسیب به خودتان و یا دیگر دوستانتان نشود. شاد باشید. جوادی پور.آذر95