شعر ماکارونی

بالاخره شعر ماکارونی رسید...!

البته چوپان و سگ هم بعد از ماکارونی

و چندتا دوبیتی

درد دل با دل

درد دل با که بگویم هیچکس همراز نیست       قلبها هم همه سنگی؛درب هیچ یک باز نیست

با ستاره هم حرف گفتم ؛ او هم از دردم گریست    درد دل با دل بگفتم ؛ تا که فهمید درد چیست

نومید

وقتی که نومید شدی از همه کس تو دنیا       دل از کمک بریدی شدی غرقه تو غم ها

ته دلت نگاه کن شاید باشه امیدی                   قطع امید هم نکن خدا رو تو چه دیدی

مـ اکـ ارونـ ی

یه روز زِ صُو گیر دام وِه دام                      که وا ماکارونی پزی سی شام

گو بوت نیخوره چجور پَزُم؟                       گوم خوم نخوره بپز مو خورم

خلاصه پخت با هزار دنگ و فنگ               بَوَم رِسی حنه و شروع آوی جنگ

گو که وا مونُم گشنه سی دل کره خر!؟       دام وِم گو رو سر کیچه خایه بخر

تا وردُم دییُم که روغن نیاریم                    اما وه ماکارونی چرب عایَت داریم

دا په چه کنیم روغه نیاریم                          دُکُنا هم بَستِنِه زه کُجَه یاریم؟

خومُ دام دونامو موندن واز                          ز شانس بد تموم کرد گاز

بَوَم دی که وا خوره ماکارونی                      زه داغ دل زم گره چک و درکونی

شعری از عارف یادگاری کلاس چهارم تجربی

قابل توجه دانش آموزان گرامی:

* این شعر به زبان گتوندی سروده شده و الفاظ و تکه کلام بکار رفته عامیانه می باشند.

* این نکته قابل توجه می باشد که اگر شعر از نظر وزن و سایر قواعد شاعری دارای اشکالاتی است بخاطر این است که شعر در دوران نوجوانی (دوره راهنمایی) و از اولین شعر های این شاعر عزیز می باشد.

چوپان و سگ

شَبگَه ز مِن مال؛گرگی بره ای برد          دور از چش چوپان؛گرگ آن بره راخورد

صبح چوپان ورستا؛دیدش بره را نیست           ۲۱بره مست؛حالا وابیدن۲۰

زود بُنگِ سَگِس کرد؛سگ ره به منه دشت    ای چوپان نومید؛همه سک و سیلان گشت

سگ بی بره ورگشت؛چوپان وابی عاجز            سگ زه بیخیالی؛ره یه گوشه کرد کز

شو دوم که اوی؛گرگ هم دارته ورگشت           سر حوصله بی ترس؛دیندا بره گل گشت

صبح چوپان ورستا؛دید باز بره را نیست            بازهم مثل دوشو؛یک کم شده از۲۰

یه فکرخوبی کرد؛منتظر شو موند                      ایدفه زه ری فکر؛دست گرگنه خوند

دید وقتی که خوسی؛سگ اروم بیدارشد            گرگ با کمک سگ؛اروم دست بکارشد

آروم آقاچوپان؛تفنگسه ورداشت                        سی ادب هردو؛پیش تیگاسو تیرکاشت

ای خیال چوپان؛وقتی وابی راحت                        که دی سگه وگرگه؛دراز آوین وه یه خط

وا خوس هی بگفتا؛ چجور نشم روانی            وقتی که سگ و گرگ؛کردن بی تبانی/!

شعری از عارف یادگاری کلاس چهارم تجربی

در پایان از این دانش آموز بخاطر ارسال شعر جهت درج در وبلاگ تشکر کرده و امیدواریم که بتوانند در کنار درس و کلاس این استعداد را پرورش داده تا از شاعران خوب کشورمان شوند.

 ان شاءالله