درباره ی پینوکیو

شخصیت پینوکیو، پدر ژپتو، گربه نره و روباه مکار و کارتون زیباش بعد از سالها هنوز در خاطر همه ی ما ماندگاره. چه نکات اخلاقی زیبایی که تو قالب کارتون یادمون دادن.بد ندیدیم یادی کنیم از این کارتون و نکات جالبی از این کارتون زیبا.کارتونی که مجسمه هاش نماد شهر زیبای فلورانس ایتالیاست.ما که نرفتیم ایتالیا ولی میگن هر کسی رفته ایتالیا و فلورانس حتما یه عروسک پینوکیو سوغات اورده.روح آقای کارلو کلودی قرین رحمت با این اثر ماندگارش.جزئیات بیشتر در ادامه مطلب.

ماجراهای پینوکیو

 (به ایتالیایی: Le avventure di Pinocchio. Storia di un burattino) رمان ایتالیایی نوشته کارلو کلودی (Carlo Collodi)در قرن نوزدهم است. شخصیت اصلی این رمان یک آدمک چوبی بنام پینوکیو (به ایتالیایی: Pinocchio) است که دماغ چوبی او مشخصۀ بارز این شخصیت تخیّلی‌است.

ماجراهای پینوکیو

در سال ۱۸۸۱ پینوکیو در یک مجلۀ کودکان ایتالیایی توسّط کارلو لورنزینی چاپ شد. نام مستعار او کارلو کلودی که این نام را از روستای زادگاه مادرش وام گرفت.
او از کودکی عاشق الاغها بود و تمامی کاردستی‌ها ونقاشی‌هایش در مورد این حیوان بود. باوجود روزنامه‌نگاری در مطبوعات لیبرال، سر از نوشتن برای بچّه‌ها درآورد. او در ۲۴ نوامبر ۱۸۲۶ متولّد و در ۱۸۹۰ در ۶۴ سالگی درگذشت و نفهمید که پینوکیویش در کتاب‌های درسی ایتالیا برای بچه‌ها چاپ شد. در ایتالیا پارک بزرگی برای بچّه‌ها وجود دارد به نام پینوکیو پُر از مجسمه‌های این آدمک چوبین؛
از پینوکیو برای انواع تبلیغات استفاده می‌شود، حتی برای سیاست‌مداران برای دروغگوئیش که حتّی مردم آمریکا در اعتراض به سیاست و وعده‌های دروغین دولتمردان‌شان در تظاهراتی دماغ پینوکیو به صورتشان زدند.
ماجراهای پینوکیو در ایتالیا چنان مورد استقبال قرار گرفت که تدریس بخش‌هایی از آن جزو برنامۀ مدارس آن کشور قرار گرفته‌است.
پینوکیو به صورت عروسک‌های کوچک خیمه‌شب‌بازی یکی از معروف‌ترین سوغاتی‌های ایتالیاست. آمبولانسی برای کودکان بیمار اختصاص یافته که با تصاویر شخصیت‌های محبوبشان تزئین شده‌است.

داستان

داستان در مورد پیرمرد نجاری است که بچّه‌ای ندارد و تنهاست. پدر ژپتو به‌همراه یک گربه و دارکوب که با درست کردن اشیاء چوبی امرار معاش می‌کند. او با درست کردن عروسکی چوبی به اسم پینوکیو باور می‌کند که کودکی دارد. فرشته‌ای مهربان وقتی متوجّۀ آرزوی قلبی پیرمرد می‌شود، با زنده کردن عروسک آرزوی پیرمرد را برآورده می‌کند. مدّتی می‌گذرد، پدر ژپتو پینوکیو را مثل تمام کودکان به مدرسه می‌فرستد. پینوکیو در راه مدرسه از روی سادگی و خوش‌قلبی گول روباه مکار و گربه نره را می‌خورد و به‌تماشای نمایشخیمه‌شب‌بازی می‌رود. در آنجا روباه مکار او را به صاحب خیمه‌شب‌بازی می‌فروشد. پینوکیو با جوجه اردک همراهش جینا به‌ناچار در آنجا می‌ماند و به‌همراه آن‌ها از شهری به شهر دیگر می‌رود و ستارۀ نمایش خیمه‌شب‌بازی می شود تا این‌که تصمیم به‌بازگشت به‌خانه را می‌گیرد و در راه باز فریب روباه مکار را می‌خورد و سکّه‌هایی را که از صاحب خیمه‌شب‌بازیگرفته بود از دست می‌دهد. ...و در جنگل با پری مهربان آشنا می‌شود. پری که از پدر ژپتو اجازه گرفته بود مدّتی ازپینوکیو مراقبت می‌کند و به او درس حساب می‌دهد. یک‌بار به‌دلیل بازی‌گوشی به شهر احمق‌ها رفته و پشیمان برمی‌گردد؛ هنگام برگشت به‌خانه باز به دام روباه مکار و گربه نره می‌افتد، و ماجراهای بسیاری رخ می دهد و با این‌که بارها گول آن‌ها را می‌خورد ولی باز هر بار با سادگی و خوش‌قلبی با آن‌ها دوست می‌شود تا این‌که سرانجام برای یافتن پدر ژپتو به دریا می‌رود و او را در شکم نهنگ پیدا می‌کند؛ و پس از نجات‌یافتن و پایان‌یافتن سفرها در آخر توسّط پری مهربان به انسان تبدیل می‌شود.

دراز شدن دماغ پینوکیو و زبان بدن

از نظر برخی مربیان زبان بدن، وقتی کسی دروغ می‌گوید و دستش را به سمت دهان می‌برد، ممکن است در آخرین لحظه مردد شود و شروع کند به جویدن یک لب و یا خاراندن بینی، پدیده‌ای که امروزه به نام «دراز شدن دماغ پینوکیو» (به انگلیسی: Pinocchio’s growing nose ) شناخته می‌شود. واقعیت آن است که خاراندن بینی و لمس کردن گوشها یا دهان، ربطی به فریب و دروغ گفتن ندارد. زیرا عروق پوستی مناطق خاصی از بدن، به‌ویژه جایگاه‌های سر دربرگیرندۀ لبها، بینی، گوش و همین‌طورگردن، شانه ها و بخش فوقانی قفسه سینه، توسط مراکز بالاتر مغزی تنظیم می‌شوند و مردم در زمان تصمیم‌گیری و تمرکز، به دلیل حجم خونی که به این جایگاه‌های جریان پیدا می‌کنند، دچار خارش می‌شوند. بنابراین بیش از آنکه چنین اشارات زبان بدنی (تن‌گفتار)، بیانگر فریب یا دروغگویی باشد، راست گویی و دقت فرد را در ارتباط چهره به چهره نشان می‌دهد.

 

پدر ژپتو

ژپتو شخصیتی داستانی است که در رُمان ماجراهای پینوکیو حضور دارد ، این رُمان تخیلی نوشته نویسنده ایتالیایی کارلو کلودی می باشد. پدر ژپتو طراح عروسکی پوبی بنام پینوکیواست ،ژپتو یک نچار پیر و طراح عروسک های چوبی و اشیاء چوبی میباشد. داستان از آنجا آغاز میشود که ژپتو فرزندی ندارد و تنها در نجاریش همراه با دوشخصیت گربه و دارکوب زندگی و با نجاری و هنرش امرارمعاش می کند.روزی پسرک چوبی میسازد،اسم آن را پینکو میگذازد ،با ساخت این عروسک باورمی کند که کودکی دارد ،وبا او با اوقعاتش را در گارگاه نجاری میگذارند. فرشته‌ای مهربان وقتی متوجّۀ آرزوی قلبی پیرمرد می‌شود، با جان بخشیدن به عروسک آرزوی پیرمرد را برآورده می‌کند. مدّتی می‌گذرد، پدر ژپتو پینوکیو را مثل تمام کودکان به مدرسه می‌فرستد و ادامه داستان با ماجراهای گوناگونی روبه رومیشود.

گربه نره و روباه مکار (به ایتالیایی: Il Gatto e la Volpe) از شخصیت‌های داستان ماجراهای پینوکیو اثر نویسنده ایتالیایی کارلو کلودی(Carlo Collodi) هستند که در طول داستان همواره سعی در فریب شخصیت اصلی داستان (پینوکیو) را دارند.

در ایران گربه نره باصدای کنعان کیانی و روباه مکار با صدای مرتضی احمدی دوبله شده‌است.

 

منبع: دانشنامه ی ویکی پدیا