با آزمون مرآت؛ چیزی شبیه بوفه ی اتوبوس

(با چاشنی طنز)

حتما مسافر مسیرهایی شده اید که به اجبار و یا به اختیار صندلی آخر اتوبوس(بوفه) نصیبتان شده است. صندلی که عمدتا شامل دوستان گروهی و بعضا فضول، سرباز وظیفه های دسته جمعی و بعضا پر حرف و بطور کلی افراد شلوغ و پر سر وصدا را میزبان است که قواعد نشستن و حرف زدن را به هیچ نحوی رعایت نمیکنند. بماند که صدای موتور اتوبوس خود نیز به اندازه ی همهمه ی چند ده نفری سر و صدا دارد. هنگام ورود به سالن امتحانات دبیرستان احمدی روشن گوشه ی دست راست معمولا فشردگی صندلی ها بیش از حد معمول است و بیشتر اوقات افرادی را پذیراست که با چابکی و سرعت عمل بالا گوی سبقت را از دیگران ربوده تا دور از چشم مراقبین یا خود را استتار و یا از دید مراقب مخفی کنند. بطور کلی جای بسیار مناسبی است برای آن دسته از شجاع دلانی که در روزهای قبل کمتر فرصت مطالعه داشته اند.کوچکترین غفلت مراقب برابر است با همهمه ی فوری قسمت بوفه ی سالن امتحانات. امروز که مصادف بود با آزمون مرآت دقیقا مرا بیاد بوفه ی اتوبوس های قدیمی انداخت. یادمان باشد در مراحل بعدی آزمون ها یک مراقب ویژه برای بوفه انتخاب کنیم تا بلکه از مشتریان آن قسمت از سالن کمی بکاهیم. اعلام میداریم بوفه ی سالن امتحانات شناسایی شده و از پروراندن این فکر برای سکنی گزیدن در آن محل جدا خودداری نمایید.