ابوالفضل فرجوند دانش آموزی تکرار ناشدنی

بچه های خوب احمدی روشن سلام.چن روزی بود اونقدر استرس کنکور رو داشتم که حتی حوصله چک کردن وبلاگ مدرسه رو هم نداشتم تا دیشب.از عصرش بی قرار بی قرار بودم.حدودای ساعت یازده یکی از دوستام پیام داد نتایج رو زدن. بخدا اونقدر که دیشب استرس داشتم برا کنکور خودم نداشتم. سریع زنگ زدم آقای احمدی و محمودی و شعبانی رفتیم مدرسه چک کنیم.هنوز دم در بودیم موبایلم زنگ زد فرهاد بود.قلبم تپشش تن تر شد.گذاشتم رو بلندگو.فرهاد بود صداش خوشحال بود گفت ۶۰۸ شدم.حسمو نمیتونم توصیف کنم.ممنون فرهاد مبارکت باشه لیاقتشو کامل داشتی.اولین سوالم ابوالفضل چی؟؟منتظر جوابش بودم که خوشحالیم هزار برابر بشه.گفت نمیدونم ظاهرا شماره پروندشو گم کرده.هممون یه لحظه سکوت کردیم. خدا کنه حدسمون درست نباشه.سریع به گوشیش زنگ زدم خاموش بود.نگرانیمون بیشتر شد.به باباش زنگ زدم اونم خاموش بود.با تموم وجود دعا میکردیم با شنیدن یه خبر خوب از ابوالفضل شادیمون چند برابر بشه ولی نشد.تا دیروقت بیدار بودم و منتظر.تا اینکه فرهاد زنگ زد گفت رتبش خوب نشده.تا الانم سرحال نیومدم.ابوالفضل و فرهاد بی نظیرن بخدا. حقشون خیلی بیشتر از اینهاست.ابوالفضل٬میعاد٬احمدرضا٬محمد فتحی٬محمد علیزاده٬دوغلوها...بخاطر اون همه زحمتی که کشیدین ازتون ممنونم.دست همتون درد نکنه.از صمیم قلبم برا همتون تو همه مراحل زندگی آرزوی موفقیت میکنم.یادتون باشه جاتون تو مدرسه احمدی روشن همیشه خالیه.