پیا خو، مرد نیک!

 

چند سال پیش که هنوز تعداد سالهای تدریسم به تعداد انگشتان یک دست نرسیده بود، افتخار داشتم دو سالی در کنار مرحوم یونس رئیسی، معاون آموزشی هنرستان خوارزمی مشغول تدریس باشم و از تجربیاتش استفاده کنم. به گمانم سالهای آخر تدریسش بود. هر از گاهی که فرصتی دست میداد از خاطرات چند سال گذشته اش برایم شمه ای میگفت. با آنکه رشته اش تربیت بدنی نبود، ولی دبیری کاملا علاقمند به ورزش بود و در حوزه های مختلف ورزشی نیز سابقه ی فعالیت داشت. حتی یادم هست آن زمان، مسابقات شطرنج فرهنگیان نیز فینالیست مسابقات شد. درس مهمی از او که هنوز در ذهن دارم، مربوط به زمان فعالیتش در کمیته ی انضباطی فوتبال گتوند بود. میگفت آن سالها به اتفاق سه چهار نفری از همشهریان، مامور شده بودیم تا در کمیته ی به اصطلاح انضباطی فوتبال، بخشی از ناهنجاری ها را با وضع قوانین محکم، اصلاح کنیم. گذشت، تا اینکه مسابقات فوتبال شهرستان شروع شد و البته شروع ناهنجاری ها و شروع جریمه کردن ها. قرار بر این بود که آن سال بصورت بسیار جدی با تخلف ها برخورد شود. مرحوم نقل میکرد بعد از هر مسابقه که عموما با جنجال همراه میشد، ما جریمه ها را وضع و پای آن امضا میزدیم تا با قاطعیت اجرایی شود. صبح روز بعد، مصادف میشد با مراجعه ی حضوری متخلفین درب منزل مان. از آنجایی که من بر اصول پایبند بودم با هر نوع کوتاه آمدن از قانون، مقابله مینمودم و صراحتا در حضور متخلفین اعلام مینمودم، پا روی قانون گذاشتن خط قرمز من است. اما متاسفانه دیگر دوستان تسلیم رو زدن های مکرر، رفاقت ها و رودربایستی ها میشدند و فرداهای تخلف، با رای اکثریت خودشان و بدون حضور من، جریمه را میبخشیدند و به عنوان آدم خوب و شخصیت مثبت داستان یا به قول خودمانی "پیا خووه" معرفی میشدند و من نیز به عنوان آدم بد داستان یا " پیا لیشه" معرفی میشدم. چرا که آنها با عبور از قانون، تخلف میکردند و من نه. بخشیدن تخلف از آنها انسانهایی خوب – در نظر متخلفین- ساخته بود و من نیز به عنوان آدم بد- در نظر متخلفین- شناخته میشدم. مرحوم خیلی در آن فضا دوام نیاورد و زود عطای کار را به لقائش بخشید. خدا رحمتش کند، حکایتش برای خیلی از ماها نیز مصداق دارد. خیلی از ما گاها آدم بد داستان میشویم با وجودی که در عالم واقعیت آدم های بد داستان، خوب های دروغینی هستند که کیف خوب بودن کذایی شان در جامعه را میبرند. و بالعکس.

اطراف خود را خوب نگاه کنیم. گاها چقدر در تشخیص خوب ها و بدها دچار مشکل میشویم. اگر در در پیش وجدان خود، آدم خوب داستان هستید، بگذارید در نظر متخلفین آدم بد داستان باقی بمانید. جوادی پور