پایان سال 95؛ نقطه سر خط

سلام؛

سال نوی همه مبارک. حرف تکراری نمیزنم. آرزوهای خوب رو همه میدونید.

کوتاه بگم. فضای مجازی اعتیاد آوره و توی دراز مدت باعث افسردگی میشه. این سه چهار روز اولیه کمتر پست میزارم. شما هم کمتر وبلاگ رو چک کنید. گوشی رو کنار بزارید. کامپیوتر رو خاموش کنید. برید توی فضای پر انرژی واقعی همچنانکه برنامه ی والیبال و گل کوچیک ما توی فضای واقعی و زمین خاکی برقرار هست. تشکر از اون دانش آموزایی که پیام تبریک خصوصی فرستادن و تشکر از اون دانش آموزایی که دقیقا لحظه ی تحویل سال پیام تبریک فرستادن. لطفشون باعث میشه وظیفه ی ما در قبالشون چند برابر بشه. پایگاه مطالعه ی کنکوری ها هم دایر شده. سعی میکنم یه روز بهشون سر بزنم و یه گزارش مفصل از نحوه ی مطالعه شون بزارم.

پر انرژی باقی بمونید. جوادی پور