استخر گتوند؛ غرق شدن در شرمندگی

استخر گتوند؛ غرق در شرمندگی

هنوز آن ظهر داغ را در خاطر دارم که جماعتی در دو سوی رودخانه ی کارون به تماشای محل غرق شدن دو جوان گرد آمده بودند و هر کس با دست، قسمتی از رودخانه را اشاره میکرد. آنقدر فضا سنگین، دلهره آور و استرس زا بود که به سرعت مادرم را که برای همدردی با دخترعمویش عازم محل حادثه بود از صحنه به خانه بازگردانم. داستان غم انگیز حمید چراغی و حمیدهای دیگر را میگویم که به جرم بلد نبودن شنا، غریبانه و مظلومانه جان میدهند. اینکه در برخی موارد ماجراجویی های جوانی باعث حوادث دلخراش غرق شدن میشود قبول، اینکه بی احتیاطی در شنا کردن در محل های غیر مجاز باعث غرق شدن آنها میشود باز هم قبول، و ده ها دلیل دیگر هم قبول، اما اینکه تعداد زیادی نوجوان و جوان و حتی بزرگسال در سطح شهرستان فن شنا کردن را بلد نباشند به هیچ عنوان قبول و شایسته نیست. اینکه حتی یک قایق ساده ی تجهیز شده برای گشت زنی در ایام تابستان فراهم نیست، باز جای تاسف فراوان دارد. بدون شک بخش عمده ای از این تقصیر، متوجه مسئولینی است که بستر مناسب را برای یادگیری شنا فراهم نکرده اند. چندین سال است برای افتتاح استخر از مسئولین وعده های رنگارنگ میشنویم. هر بار یک مسئول قهرمانانه از تاریخ افتتاح آن رو نمایی میکند اما باز هم خبری نمیشود. آش آنقدر شور شده، ارگانی که در انجام امورات بدیهی خود وامانده، برای افتتاح استخر قدم جلو گذاشته و متر و معیار تعیین میکند و مدعی تکمیل این پروژه میشود. متاسفانه دیگر امید زیادی به افتتاح استخر در کوتاه مدت نیست چرا که هر روز از یک مشکل جدید آن پرده برداری میشود. در چند سال گذشته اداره ی تربیت بدنی – مدیریت سابق- که در برگزاری یک مسابقه ی گل کوچک ناتوان بود با ضعف مفرط مدیریت به کلی از دایره ی عمل خارج شد. امید داریم حداقل ریاست جدید تربیت بدنی با رویکردی جدید، اقدامات بسیار جدی تری برای افتتاح استخر در نظر بگیرد. با اینکه دیگر امید زیادی به افتتاح آن در کوتاه مدت ندارم، سعی میکنم کما فی السابق متن اعتراضیم را برای چندین و چند مسئول و گروه ارسال کنم چرا که هیچ کاری جز این از دستان ناتوان من بر نمی آید. هر چند مسئولین دلسوز در این شهرستان سراغ دارم و با اینکه هیچ مسئولیت و تعهدی در قبال استخر ندارند ولی به جد پیگیر هستند، اما اگر مسئولی، مدیری و یا هر شهروندی، کاری در این جهت از دستش برآمده و تا کنون کوتاهی کرده، امیدوارم تا همیشه غرق در شرمندگی اش شود. م.جوادی پور/.