سلام آقای محمدجانی فردا لباس ورزشی فراموش نشه
سلام. بازی قبلی چیکار کردید؟
باختیم ...
حیف شد. عیب نداره جبران میکنیم
سلام آقای نصیری فردا لباس ورزشی بیار مسابقه ی دوم با دهم انسانی هست.
سلام. حتما. فقط تمامی همکارا رو بگو یه ترکیب خوب بزاریم هنوز امید داریم.
.
.
.
با شکست چهارم ریاضی معادلات گروه پیچیده شد پس ما هنوز شانس داریم.
کلاس سوم تجربی در هفته ی جاری و هفته ی آینده دو ایده را طراحی و اجرا خواهند نمود.
طرح اول اونا که امروز پیاده شد تدریس یک فصل از زمین شناسی توسط گروه های مشخص شده بود که بسیار خوب از عهده ی اون بر اومدن و طرح دومشون که ویژه تر هست مسابقه ی گروهی با زنگ اخبار هست که هفته ی آینده اجرا میشه. دانش آموزان کلاس به سه گروه 6 نفری بنام اساتید بزرگ علمی کشور با چیدمان خاص در کلاس تقسیم شده اند. مجموعه ای از سوالات امتحانات نهایی بصورت کوتاه جواب آماده شده و جدول امتیاز بندی بصورت به لحظه، روی پرده ی امتیازها رو نمایش میده. قوانین پاسخگویی گروه ها و زنگ زدن به شیوه ی جالبی براشون تهیه شده که گزارش اون رو هفته ی بعد توی وبلاگ درج میکنیم. جوایز هم نقدا تحویل گروه برنده میشه.
عکس تزئینی است
ستاره های بداخلاق؟
مسابقات فوتبال درون مدرسه ای فرصتی برای لذت بردن از حضور در مدرسه و شور و نشاط است که گاها جو برد و باخت دانش آموزان را به وادی استادیوم میبرد آنجا که عصبیت، پرخاش، داد و بیداد و اهانت بیداد میکند. اما دانش آموزان باید در نظر بگیرند که مدرسه استادیوم نیست و طبیعتا من نیز در وهله ی اول معلم هستم تا داور. امیدوارم دانش آموزانی که در این دو روز انتقادات جدی به رفتار آنها وارد است در ادامه یک بازنگری کلی در رفتار خود داشته باشند تا خدای ناکرده کار به جایی نرسد که تمامی دبیران متفق القول حرف از محرومیت چند دانش آموز خاص در مسابقات نمایند. به شخصه با محروم کردن دانش آموزان از شرکت در مسابقات موافق نیستم به شرطی که حریم ها و احترام به قوانین مدرسه رعایت شود. یک کلام؛ ما ستاره ی بد اخلاق نمیخواهیم. جوادی پور
سلام.
بعد از سیزده روز برگشتم. شنا کردن رو خوب بلدم، بخاطر همین توی امواج منفی غرق نمیشم. درسته بعضی وقتا این امواج خروشان میشه ولی من سعی میکنیم قوی تر باشم. همیشه انتقاد کنید ولی انتقاد سازنده، تخریب و تمسخر کار دوست نیست. اون دوستایی که نظراتشون تایید نمیشه در جریان باشن بخشی از امواج منفی هستن. ولی خوشبختانه اینقدر دانش آموز و خواننده ی پر انرژی داریم که ساعت ها هم براشون وقت بزاری ارزشش رو داره.
فقط یه نکته بگم و سر فصل کلی پست های امشب را بنویسم.
اگه چندین دوست واقعی دارید خوبه، ولی اگه یه دشمن واقعی هم داشتید زیاد ناراحت نباشید. چون بعضی وقتا دشمن واقعی بین هزارن نیش و زخم زبانش شاید یه نکته باشه که واقعا باورهات رو مورد پرسش قرار بده و روی حرفش فکر کنی. اگه جوادی گاهی اسمی از دانش آموزی میاره برا انتقاد، خرده به دل نگیرید . ما که دشمن نیستیم. دوست و معلمیم.
در پست های امشب میخوانید:
همراه با آقای شعبانی به صرف ماکارونی
ستاره های بداخلاق
سوم تجربی و ایده ای نو
تیم دبیران درصدد جبران
دلایل ناراحتی آقای فتحی؟
دیربازی است که آقای دوست نداشتنی را میشناسم. غالبا وبلاگ که نه، دنیا را تیره و تار میبیند. آقای دوست نداشتنی با تعریف و تمجید و تشکر بیگانه است. آقای دوست نداشتنی از هر فرصتی برای انتقاد و تخریب استفاده میکند. یکی از بدترین لحظات زندگ آقای دوست نداشتنی تعریف از دیگران در جلوی جمع، در کلاس درس و در وبلاگ است. آقای دوست نداشتنی با انواع و اقسام نام های کاربری جعلی وارد میشود و انتقاد میکند. بسیار دوست دارد خود را بیش از یک نفر معرفی کند. آقای دوست نداشتنی در ظاهر، آخر تدین و دینداری است و مدام نسخه های مذهبی میپیچد و برچسب و وصله های ناجور به دیگران میچسباند. آقای دوست نداشتنی هیچ خاطره ای از موفقیت های شخصیش ندارد و برای همین سعی میکند موفقیت های دیگران را با تخریب و افترا خدشه دار کند. آقای دوست نداشتنی علیرغم میل باطنی اش روزانه وبلاگ مدرسه را چک میکند تا بلکه نقطه ضعفی ولو کوچک پیدا کند و قهرمانانه فریاد بزند. آقای دوست نداشتنی آرشیوی از کینه و نفرت و تخریب و انتقاد در نظرات وبلاگ انباشته کرده و کماکان سعی میکند دوست نداشتنی باشد. آقای دوست نداشتنی ذائقه اش با هیچ معلم ،دانش آموز و مطلبی سازگاری ندارد. آقای دوست نداشتنی، دوست نداشتنی بمان، چرا که بقول دکتر دولت آبادی: کینه ی تو بیشتر به کار این دنیا می آید تا عشق و محبت ما (جمع خوانندگان وبلاگ). جوادی پور
بی مقدمه؛ ما سه کلاس هوشمند داریم. اولی که بنام کلاس موضوعی هست یا بهتره بگیم کلاس آقای محمودی. چون کسی شهامت نداره بدون اجازه ی آقای محمودی واردش بشه چند باری که برا کلاس زمین شناسی ازش گوی سبقت رو ربودم سنگینی نگاهش تا ساعت ها آزارم میداد. دومی که کلاس زبان هست. چیزی تو مایه های سردخانه و یخچال فریزره. اما تابلوهاش انصافا عالیه. ویدئو پروژکشن اون هم نیاز به تعمیر داره چون رنگ واقعی رو نشون نمیده. در کل قابل تحمل هست. سومی، آزمایشگاه زیست هست. ویدئو پروژکشن عالی . تخته های خوب و فضای عالی. همه اینا به کنار، چون بحث من اصلا رو کلاس ها نیست، بلکه بحث روی ریموت کنترل های این دستگاه هاست که یه چالش جدی شده. البته منظورم مخفیگاه اون کنترل هاست. اگه دارید این متن رو میخونید و روزی معلمتون دسترسی به ریموت کنترل نداشت و کنترلش رو از دست داد!!! در جریان باشید که یکی از کنترل ها همیشه توی کشوی آقای فتحی هست. یکی دیگه هم روی میز کلاس زبان و شاید هم بعضی وقت ها توی کیف لپ تاپ. خواستم در جریان باشید که کلاستون معطل یه کنترل نمونه و معلمتون رو کمک کنید.
امروز خبرهای ضد و نقیضی در مورد تعطیلی مدارس به علت گرد و خاک منتشر شد. نوبت صبح تعطیل شد و نوبت عصر دایر و برقرار بود. بحث درباره ی اینکه چرا تصمیم گیری در مورد تعطیلی مدارس با اینهمه تاخیر و تناقض روبروست در حیطه ی وظایف ما نیست و فرصتی جداگانه میطلبد. اما آنچه در این مجال مورد بحث است عدم حضور برخی از دانش آموزان ممتاز در روز یکشنبه بود. دانش آموزان ممتاز که به کرات مورد تحسین و تقدیر دبیران و مدیریت آموزشگاه قرار میگیرند، هرگز نبایستی خود را در حصار امن مهر و محبت آموزشگاه ببیند و برای خود دیواری امن بسازند و به زبان ساده خود را در چنین مواردی جدا از دیگران فرض کنند و از گزند جریمه در امان باشند. هر قانونی برای مدرسه وضع شده استثناء نمیشناسد و امیدواریم هر جریمه یا سرزنشی برای دانش آموزان لحاظ شود، مشمول استثناء نشود.
