کام بک

سلام.

بعد از سیزده روز برگشتم. شنا کردن رو خوب بلدم، بخاطر همین توی امواج منفی غرق نمیشم. درسته بعضی وقتا این امواج خروشان میشه ولی من سعی میکنیم قوی تر باشم. همیشه انتقاد کنید ولی انتقاد سازنده، تخریب و تمسخر کار دوست نیست. اون دوستایی که نظراتشون تایید نمیشه در جریان باشن بخشی از امواج منفی هستن. ولی خوشبختانه اینقدر دانش آموز و خواننده ی پر انرژی داریم که ساعت ها هم براشون وقت بزاری ارزشش رو داره.

فقط یه نکته بگم و سر فصل کلی پست های امشب را بنویسم.

اگه چندین دوست واقعی دارید خوبه، ولی اگه یه دشمن واقعی هم داشتید زیاد ناراحت نباشید. چون بعضی وقتا دشمن واقعی بین هزارن نیش و زخم زبانش شاید یه نکته باشه که واقعا باورهات رو مورد پرسش قرار بده و روی حرفش فکر کنی. اگه جوادی گاهی اسمی از دانش آموزی میاره برا انتقاد، خرده به دل نگیرید . ما که دشمن نیستیم. دوست و معلمیم.

در پست های امشب میخوانید:

همراه با آقای شعبانی به صرف ماکارونی

 ستاره های بداخلاق

سوم تجربی و ایده ای نو

تیم دبیران درصدد جبران

دلایل ناراحتی آقای فتحی؟ 

فعلا نیستم

آقای دوست نداشتنی

دیربازی است که آقای دوست نداشتنی را میشناسم. غالبا وبلاگ که نه، دنیا را تیره و تار میبیند. آقای دوست نداشتنی با تعریف و تمجید و تشکر بیگانه است. آقای دوست نداشتنی از هر فرصتی برای انتقاد و تخریب استفاده میکند. یکی از بدترین لحظات زندگ آقای دوست نداشتنی تعریف از دیگران در جلوی جمع، در کلاس درس و در وبلاگ است. آقای دوست نداشتنی با انواع و اقسام نام های کاربری جعلی وارد میشود و انتقاد میکند. بسیار دوست دارد خود را بیش از یک نفر معرفی کند. آقای دوست نداشتنی در ظاهر، آخر تدین و دینداری است و مدام نسخه های مذهبی میپیچد و برچسب و وصله های ناجور به دیگران میچسباند. آقای دوست نداشتنی هیچ خاطره ای از موفقیت های شخصیش ندارد و برای همین سعی میکند موفقیت های دیگران را با تخریب و افترا خدشه دار کند. آقای دوست نداشتنی علیرغم میل باطنی اش روزانه وبلاگ مدرسه را چک میکند تا بلکه نقطه ضعفی ولو کوچک پیدا کند و قهرمانانه فریاد بزند. آقای دوست نداشتنی آرشیوی از کینه و نفرت و تخریب و انتقاد در نظرات وبلاگ انباشته کرده و کماکان سعی میکند دوست نداشتنی باشد. آقای دوست نداشتنی ذائقه اش با هیچ معلم ،دانش آموز و مطلبی سازگاری ندارد. آقای دوست نداشتنی، دوست نداشتنی بمان، چرا که بقول دکتر دولت آبادی: کینه ی تو بیشتر به کار این دنیا می آید تا عشق و محبت ما (جمع خوانندگان وبلاگ). جوادی پور

در جستجوی ریموت کنترل؛ سر درگمم!!

بی مقدمه؛ ما سه کلاس هوشمند داریم. اولی که بنام کلاس موضوعی هست یا بهتره بگیم کلاس آقای محمودی. چون کسی شهامت نداره بدون اجازه ی آقای محمودی واردش بشه چند باری که برا کلاس زمین شناسی ازش گوی سبقت رو ربودم سنگینی نگاهش تا ساعت ها آزارم میداد. دومی که کلاس زبان هست. چیزی تو مایه های سردخانه و یخچال فریزره. اما تابلوهاش انصافا عالیه. ویدئو پروژکشن اون هم نیاز به تعمیر داره چون رنگ واقعی رو نشون نمیده. در کل قابل تحمل هست. سومی، آزمایشگاه زیست هست. ویدئو پروژکشن عالی . تخته های خوب و فضای عالی. همه اینا به کنار، چون بحث من اصلا رو کلاس ها نیست، بلکه بحث روی ریموت کنترل های این دستگاه هاست که یه چالش جدی شده. البته منظورم مخفیگاه اون کنترل هاست. اگه دارید این متن رو میخونید و روزی معلمتون دسترسی به ریموت کنترل نداشت و کنترلش رو از دست داد!!!  در جریان باشید که یکی از کنترل ها همیشه توی کشوی آقای فتحی هست. یکی دیگه هم روی میز کلاس زبان و شاید هم بعضی وقت ها توی کیف لپ تاپ. خواستم در جریان باشید که کلاستون معطل یه کنترل نمونه و معلمتون رو کمک کنید.

به قانون احترام بگذار؛ حتی شما شاگرد ممتاز

امروز خبرهای ضد و نقیضی  در مورد تعطیلی مدارس به علت گرد و خاک منتشر شد. نوبت صبح تعطیل شد و نوبت عصر دایر و برقرار بود. بحث درباره ی اینکه چرا تصمیم گیری در مورد تعطیلی مدارس با اینهمه تاخیر و تناقض روبروست در حیطه ی وظایف ما نیست و فرصتی جداگانه میطلبد. اما آنچه در این مجال مورد بحث است عدم حضور برخی از دانش آموزان ممتاز در روز یکشنبه بود. دانش آموزان ممتاز که به کرات مورد تحسین و تقدیر دبیران و مدیریت آموزشگاه قرار میگیرند، هرگز نبایستی خود را در حصار امن مهر و محبت آموزشگاه ببیند و برای خود دیواری امن بسازند و به زبان ساده خود را در چنین مواردی جدا از دیگران فرض کنند و از گزند جریمه در امان باشند. هر قانونی برای مدرسه وضع شده استثناء نمیشناسد و امیدواریم هر جریمه یا سرزنشی برای دانش آموزان لحاظ شود، مشمول استثناء نشود.

قاب روز؛ خستگی ناپذیر چون علی

این جور دانش آموزا همیشه باید توی اردو حاضر باشن. من که همیشه برا آوردن همچین دانش آموزایی به اردو از  سهمیه ی ویژه ی خودم استفاده میکنم. پر از انرژی هستن. علی یکی از اوناست. نمیدونم بالاخره موفق شد برا پدرش کادو بگیره یا نه؟

اعلام یک خبر؛ چه دیر

بخاطر اختلال توی اینترنتم متاسفانه نتونستم خبر تعطیلی شنبه رو اعلام کنم. شنبه تعطیل شد. همین

سوم انسانی آمد؛ ولی حالا چـــرا؟

دانش آموزای کلاس سوم انسانی که روزهای دوشنبه زنگ دوم کلاس دارن، عمدتا میرن سالن ورزشی استادیوم تختی. متاسفانه چند نفری از اونا عادت کردن به بهانه ی تعویض لباس با تاخیر به مدرسه مراجعه کنن و به عنوان یه ترفند برای وقت کشی از اون استفاده میکنن و نتیجه اش اینه که من، شرمنده ی دبیر تاریخ و مدیر و معاون میشم و بایستی پاسخگوی تاخیر اونا باشم. قطعا این تاخیر روی انضباط و نمره شون تاثیر داره.

Q & A؛ سوء تفاهم

سوال: آقای جوادی چرا در مورد اردو هیچ مطلبی نمیزینی؟

پاسخ: نظرات شما رو در مورد اردو میبینم ولی واقعیت ماجرا اینه که طبق تجربه ی سالیان گذشته دیگه قول دادم در مورد اردو و اینجور برنامه ها نه نظر بدم نه پاسخ نظر. یه زمانی فقط به خاطر دانش آموزا تصمیم گرفتم نظر مشورتی بدم و کمک کنم تا کار سریعتر و بهتر پیش بره اما ظاهرا بعضی از دانش آموزا و دوستا دچار سوء تفاهم شدن. اصل ماجرا از این قراره که بنده کما فی السابق همون معلم ورزش هستم و کاملا به چارچوب وظایفم آگاه هستم و میدونم تا ازم نظر نخواستن نباید نظر بدم. هیچگونه نفع و سودی هم از این برنامه ها نمیبرم و تنها و تنها بخاطر رضای دانش آموزا کمک میکردم و وقتم رو در اختیارشون میذاشتم. بارها گفتم اگه ازم دعوت کردن و فرصت داشتم توی برنامه های مدرسه میام اگه نه هم آرزوی موفقیت دارم برا همه. پس با تاکید دوباره، بنده هیچگونه پستی در مورد اردو نمیزارم چون اطلاعاتی در این زمینه ندارم. فقط سر صف صبحگاه کسب اطلاع کردم که مقصد آبادان هست.

کنفرانس؛ شجاع دل

به نظر من برا تقویت بیان و صحبت در جمع لازم هست گاهی بعضی از دانش آموزا بیان جلوی جمع کلاس و کنفرانس بدن. هر چند کوتاه و در حد چند دقیقه ی اندک.

در لابلای درس فرصتی دست داد تا از یه هفته قبل دو نفر از دانش آموزای کلاس چهارم تجربی رو اطلاع بدم که در حد یه صفحه از کتاب یه مطلب رو آماده کنن هر چند هدفم صرفا تدریس نبود. اونایی که تو کلاس چهارم تجربی بودن میدونن که جمعشون برا کنفرانس دادن چه مدلیه. اصغر کلانتری و محمد فرج زاده دو دانش آموز ممتاز رتبه های دوم و سوم کلاس خیلی خوب از عهده ی کار براومدن.قبلا در مورد نظم و انضباط و ممتاز بودن محمد صحبت کرده بودم. محمد اومد و مطلب رو فارسی و مسلط ارائه داد. چیزی که تو دبیرستان های پسرانه ی گتوند برا دانش آموزا یکم دشوار هست. اصغر هم نشون داد در آینده میتونه معلم سخت گیر و خشکی باشه. تقدیر از هر دوشون.